Kornati su najrazvedenija ili "najgusca" otocna skupina evropskog Sredozemlja. Na prostoru otprilike 300 km2 rasulo se morem 140 otoka, otocica i hridi, s ukupnom povrsinom 69 km2.

^M Svi otoci svrstani su uglaznom u cetiri niza izrazito dinarskog smjera pruzanja (sjeverozapad - jugoistok), a ime su dobili po najvecem otoku - Kornatu, koji je ujedno i sredisnja okosnica arhipelaga. Duzina otocja (sjeverozapad - jugoistok) je 35 km, a najveca sirina (sjeveroistok - jugozapad) 13 km.

^M Prva dva unutrsnja otocna niza, okrenuta kontinentu, znatno su manja i povrsinom i brojem otoka, a domace ih stanovnistvo zove Gornjim Kornatom.

^M Nacionalni park obuhvaca druga dva niza, ili Donji Kornat. Ovdje je 101 otok s ukupnom povrsinom 51 km2. Dvije trecine te povrsine (32,5 km2) pripadaju samo jednom otoku - Kornatu. Ostalih stotinu otoka ima, dakle povrsinu samo 18,5 km2.

^M Nacionalni pak ravnopravno ukljucuje i more. Stovise, vise od tri cetvrtine njegove povrsine pripada moru (ukupna povrsina nacionalnog parka je 224 km2), pa su kornati ujedno i marinski nacionalni park.

^M Prvi akt o zastiti Kornata donesen je jos 1967. god, a obuhvatio je sva cetiri otocna niza. Zastita je bila iskljucivo pejsazne prirode i odnosila se samo na otoke, a ne i na more. 1980. god. donesen je Zakon o proglasenju Kornata nacionalnim parkom. Granica je obuhvatila Donje Kornate i jugoistocni dio susjednog Dugog otoka, s pripadajucim morem u pojasu jedne nauticke milje. Granica Nacionalnog parka je korigirana 1988. god, a jugoistocni dio Dugog otoka obuhvacen je liberalnijom kategorijom zastite - parkom prirode.

^M Kopneni dio Nacionalnog parka izrazito je podrucje krsa. Izgradjuju ga karbonatne stijene - uglavnom vapnenci i zato je ovdje prisutna vecina krskih pojava i fenomena: skrape, kamenice, ponikve, doci, spilje, denundacijski, korozijski i abrazijski oblici u kamenu. Mnoge od tih pojava mogu se pratiti i u podmorskom "krajoliku" Nacionalnog parka.

^M Najvece geomorfoloske i pejzazne vrijednosti Nacionalnog parka, ukljucujuci i podmorje, nalaze se u pucinskom nizu Donjih Kornata, a ovdje su - na pucinskoj strani tih otoka - i poznati klifovi, okomite litice.

^M Zivi svijet Kornatskog akvatorija je izuzetno bogat.

^M U bentonskoj flori Kornata dosad je utvrdjeno 346 biljnih vrsta i nizih sistematskih jedinica. Analiza flore pokazuje apsolutnu prevlast crvenh algi (222 sistematske jedinice), a slijede ih smedje alge (72), pa zelene (51). I brojcani odnosi upucuju na mediteranski karakter bentonske flore Kornata.

^M U bentonskoj fauni prema preliminarnim rezultatima istrazivanja utvrdjeno je 295 vrsta i nizih sistematskih jedinica. Medju njima se mogu istaknuti: spuzve (Porifera) - 25 sistematskih jedinica, zarnjake (Cnidaria) - 12, clankonosce (Arthropoda) - 23, mekusce (Mollusca) - 96, bodljikase (Echinodermata) - 20, plastenjake (Tunicata) - 9 i kraljesnjake (Vertebrata) - 65 sistematskih jedinica.

^M Osobito dobro razvijene i zanimljive zivotinjske zajednice - zoocenoze nalaze se na vanjskoj strani pucinskog niza otoka, duz klifova sto se okomito ruse u more.

^M ^M